- duumwirat
- duumwiratmihist. duumvirate.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
duumwirat
Look at other dictionaries:
duumwirat — m IV, D. u, Ms. duumwiratacie, blm «w starożytnym Rzymie: dwuosobowe kolegium powoływane do ściśle określonych zadań; urząd, godność duumwirów» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
duumwir — m IV, DB. a, Ms. duumwirirze; lm M. owie, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: jeden z dwóch władców stanowiących duumwirat» 2. «w starożytnym Rzymie: urzędnik stojący na czele miasta w Italii» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
